kenapa family ( kebanyakkan nya ) tak bagi anak perempuan ( terutamanya lar ) untuk bercinta?? bile anak yang perempuan ni dah ada someone , mula lar tak senang duduk. tanya itu , tanya ini. macam macam. saya tak cakap salah kalau bertanya , tapi banyak sgt tanya. kadang kadang rimas gak. yang sorang cakap ini , yang sorang lak cakap itu. hmm. kalau takde sape sape , tanya lar lak. takde ke terpikat kat sape sape. takde ke kenal dgn sape sape. haishh.
kenapa ey?
sebab diorang maybe takut gurl ni jumpe boy yang salah. kn? or maybe gurl ni muda lg? eleh. macam lar orang dulu dulu tak penah muda. muda muda lg dh kawen. takkan lar nak tunggu dah berumur baru nak cari. kn? kenal hati budi die sekarang pun ape salahnya. sometimes Allah temukan kita dengan orang yang salah.
supaya akan datang kita akan dapat yang lebih baek. supaya akan datang kita akan belajar dari kesilapan or kukarangan lalu. bukan lar-hh untuk mencari salah pasangan kita sekarang , tapi just untuk tahu apa kekurangan yang dia ada. kita boleh bersedia. supaya kita tidak akan mengungkit kekurangan yang dia ada nanti.
kita sendiri ada kekurangan sama ada kita sedar atau tak. mungkin pasangan kita yang lebih tau apa kekurangan yang ada pada kita. kalau pasangan kita tak boleh terima kekurangan kita , sendiri buat keputusan lar. tapi kalau dia terima kita seadanya , alhamdulillah. sama sama berusaha untuk menjadi yang lebih baek.
bukan lar untuk menidakkan peranan atau pandangan orang laen ( terutamanya family ) , tapi biar lar kitorang memilih dulu. bukan lar taknak dengar atau terima nasihat , but at least give us chance. peluang untuk kenal kehidupan. peluang untuk kenal orang laen. peluang untuk kenal ragam manusia yang berbagai bagai.
bukan lar untuk mengatakan yang family kurang beri kasih sayang. TAK! kasih sayang yang diberikan itu sangat secukup rasa. membahagiakan. tak berniat pun nak letak family ketepi.
sekurang kurangnya beri kitorang peluang.
kalau saya salah sila betulkan.
2 comments:
ok je, cuma bila kita berkawan atau bercinta dgn some1 make sure kita jaga batas2 pergaulan dan tingkah laku kita..that's my opinion
Sm la. sy dlu ms Form 1 dh start diminati n rmai yg ajak kapel. Tp ayh n mama dh sound awal2, tp dgn lemah lembut, suh lupakan dlu percintaan n belajar rjin2. Kata ayah, bila dh masuk universiti nnt, br blh mula cr pasangan.
Hikmahnye- kalau sy terusan berkapel semasa Form 1 tu, dh tentu sy hanyut dgn percintaan n abaikan pelajaran. N mungkin sy akn berpasangan dgn org yg xsepadan dgn sy.
Hasil kesabaran sy (walopun rs mcm dri terkongkong coz tgk kwn2 len dh ada pakwe tp sy xde) berbaloi krn sy terpelihara dr maksiat n pencapaian sy dlm akademik lebih bgus berbanding mereka. Well, pengorbanan sy berbaloi. skrg sy berkwin dgn teman sekuliah yg ada goal yg sm dgn sy utk dicapai. we're in the same track and I'm glad my parents forbid me to fall in love so soon.
Pjg x cite akk? haha. Sj je nk kongsi cerita. (^.^)
Post a Comment